Otyłość jest powszechnym problemem zdrowotnym na całym świecie, z poważnymi konsekwencjami dla zdrowia. Jednak w ostatnich latach pojawiło się nowe zjawisko, które dodatkowo pogłębia skutki otyłości. Mowa tutaj o otyłości sarkopenicznej, która wiąże się z utratą masy mięśniowej i osłabieniem funkcji mięśniowej u osób otyłych. Otyłość sarkopeniczna stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia, prowadząc do zwiększonego ryzyka wystąpienia różnych schorzeń i powikłań. 

Definicja i przyczyny otyłości sarkopenicznej

Otyłość sarkopeniczna jest zjawiskiem, w którym występuje równoczesna utrata masy mięśniowej (sarkopenia) i nadmierna masa ciała (otyłość). Często jest wynikiem niezdrowego stylu życia, charakteryzującego się niskim poziomem aktywności fizycznej i nieodpowiednim żywieniem. Niedobór aktywności fizycznej prowadzi do utraty masy mięśniowej, a nadmierna ilość spożywanych kalorii przyczynia się do nadmiernego przyrostu tkanki tłuszczowej.

Skutki zdrowotne otyłości sarkopenicznej

Otyłość sarkopeniczna jest powiązana z wieloma poważnymi skutkami zdrowotnymi. Utrata masy mięśniowej prowadzi do osłabienia siły mięśniowej, co wpływa na sprawność fizyczną i zdolność do wykonywania codziennych czynności. Ponadto, otyłość sarkopeniczna zwiększa ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych, cukrzycy typu 2, osteoporozy, a także upośledza funkcję układu immunologicznego. Osoby z otyłością sarkopeniczną są bardziej podatne na urazy, mają wyższe ryzyko hospitalizacji i gorsze rokowanie w przypadku różnych schorzeń.

Leczenie otyłości sarkopenicznej

Skuteczne leczenie otyłości sarkopenicznej wymaga wieloaspektowego podejścia. Istotne jest zastosowanie programu treningowego, który skupia się na wzmacnianiu mięśni i poprawie siły. Ćwiczenia oporowe, takie jak trening siłowy, trening siłowy i ćwiczenia wytrzymałościowe, są kluczowe w budowaniu masy mięśniowej i poprawie funkcji mięśniowej. Równocześnie istotne jest kontrolowanie masy ciała poprzez zdrową dietę, która zapewnia odpowiednie odżywienie i minimalizuje nadmierną ilość spożywanych kalorii. W diecie należy zwrócić uwagę na podaż białka, który jest niezbędny do budowy i naprawy mięśni.

W przypadku otyłości sarkopenicznej ważne jest także zwrócenie uwagi na inny aspekt zdrowego stylu życia, jakim jest odpowiedni sen, a także poziom stresu. Sen pełni kluczową rolę w regeneracji mięśni, dlatego ważne jest, aby zapewnić sobie odpowiednią ilość snu wysokiej jakości. Zadbanie o kondycję psychiczną ma istotne znaczenie w leczeniu choroby otyłościowej. 

W niektórych przypadkach leczenie otyłości uzupełniane jest leczeniem farmakologicznych. Stosowana jest również chirurgia bariatryczna. Natomiast podstawą zawsze jest trwała zmiana stylu życia. 

Kto leczy otyłość sarkopeniczną?

Każdy rodzaj otyłości powinien być leczony przez zespół specjalistów. Ważna jest opieka lekarza, który nie tylko będzie monitorował stan zdrowia pacjenta, ale także zdecyduje o wprowadzeniu leczenia farmakologicznego. Konsultacja z dietetykiem, trenerem personalnym lub fizjoterapeutą, może być pomocna w opracowaniu spersonalizowanego programu redukcji masy ciała, zmiany stylu życia i wzmacnianiu masy mięśniowej. Opieka psychologa lub psychodietetyka, pomoże zadbać o zdrowie psychiczne, redukcje stresu oraz wsparcie emocjonalne i motywacyjne. 

Podsumowanie

Otyłość sarkopeniczna stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia osób chorujących na otyłość, prowadząc do utraty masy mięśniowej i osłabienia funkcji mięśniowej. Jest to stan, który wymaga kompleksowego podejścia do leczenia, obejmującego zarówno aktywność fizyczną, jak i odpowiednią dietę. Poprawa siły mięśniowej i utrzymanie prawidłowej masy ciała są kluczowe dla redukcji ryzyka powikłań zdrowotnych związanych z otyłością sarkopeniczną. 

Źródło:

1. Skalska A., Kostka T. (red.) (2016). Starzenie się z aktywnością fizyczną i żywieniem w tle: wybrane zagadnienia gerokinezjologii i gerontodietetyki. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
2. Skalska A., Nowak A., Szybalska A. (2017). Sarcopenic obesity: a geriatric syndrome? Gerontologia Polska, 25(2), 82-88.
3. Mętel S., Dąbrowski M. (2019). Otyłość sarkopeniczna – nowe wyzwanie dla medycyny. Medycyna Metaboliczna, 23(3), 189-195.
4. Baumgartner R.N., Wayne S.J., Waters D.L., Janssen I., Gallagher D., Morley J.E. (2004). Sarcopenic obesity predicts instrumental activities of daily living disability in the elderly. Obesity Research, 12(12), 1995-2004.
5. Stenholm S., Harris T.B., Rantanen T., Visser M., Kritchevsky S.B., Ferrucci L. (2008). Sarcopenic obesity: definition, cause and consequences. Current Opinion in Clinical Nutrition and Metabolic Care, 11(6), 693-700.
6. Batsis J.A., Mackenzie T.A., Barre L.K., Lopez-Jimenez F., Bartels S.J. (2014). Sarcopenia, sarcopenic obesity and mortality in older adults: results from the National Health and Nutrition Examination Survey III. European Journal of Clinical Nutrition, 68(9), 1001-1007.