Inulina – wielocukier, który wykazuje wiele prozdrowotnych właściwości. Nie tylko pomaga schudnąć ale także korzystnie wpływa na obniżenie stężenia glukozy we krwi oraz cholesterolu. Co jeszcze warto o nim wiedzieć? – wyjaśnia Zuzanna Czeczot, technolog żywności, studentka dietetyki na Uniwersytecie Przyrodniczym w Poznaniu, współrealizująca projekt diaBite.
Inulina – co to jest?
Inulina jest to polisacharyd, który należy do grupy fruktooligosacharydów, w których w budowie możemy wyróżnić jedną cząsteczkę glukozy oraz wiele podjednostek Beta-D- fruktozy. Jest ona uznawana jako fruktan długołańcuchowy, który zawiera 20-50 cząsteczek fruktopiranozowych połączonym wiążaniem Beta 2-1-glikozydowym.
Inulina – skuteczny prebiotyk
Wykazuje ona działanie prebiotyczne, nie ulega rozpadowi przez enzymy trawienne w przewodzie pokarmowym, ulega fermentacji pod wpływem mikroflory jelitowej, a co za tym idzie wywiera ogromny wpływ na skład i aktywność drobnoustrojów znajdujących się w organizmie. Inulina dostaje się do jelita grubego w postaci niezmienionej i staje się pożywką dla rozwoju pozytywnych bakterii Bifidobacterium sp. i Lactobacillus sp., sprawia to, że ph treści jelita obniża się, a co za tym idzie znacznie zostają ograniczone procesy gnilne- chroniąc zarazem przed wrzodziejącym zapaleniem okrężnicy, czy nowotworami. Posiada szereg innych właściwości przez to, że jest zaliczana do frakcji błonnika rozpuszczalnego:
- poprawia mineralizację kości, przez zwiększenie absorpcji wapnia,
- poprawia ogólną biodostępność składników mineralnych,
- wpływa na gospodarkę lipidową,
- niweluje zaparcia,
- wpływa na obniżenie poziomu glukozy we krwi.
Inulina w dietoterapii
Właśnie dlatego inulina ma istotny wpływ na zwalczanie chorób cywilizacyjnych i jest pomocna w dietoterapii np. dla osób chorujących na cukrzycę lub insulinooporność- hamuje wzrost poziomy glukozy we krwi.
Badania pokazują, że niektóre typy inuliny powodują również obniżenie stężenia trójglicerydów oraz cholesterolu całkowitego- jednak zależy to od stopnia polimeryzacji.
inulina – jak powstaje?
Inulina w postaci białego proszku jest produktem dość łatwo dostępnym na rynku spożywczym, najczęściej pozyskiwana jest z korzenia cykorii lub słonecznika bulwiastego (inaczej, popularny topinambur). Jest magazynowana w takich częściach roślin jak: cebulki, bulwy, korzenie bulwiaste. Jest łatwa do wydobycia, co może mówić o jej powszechnej dostępności. Zawartość kalorii tego produktu jest bardzo niska- wynosi około 1,5 kcal/g. Inulina, która znajduje swoje zastosowanie w przemyśle, jest pozyskiwana na dwa różne sposoby: podczas częściowej hydrolizy enzymatycznej inuliny i podczas przebiegu enzymatycznej syntezy z sacharozy.
Inulina – zastosowanie
Inulina dobrze rozpuszcza się w gorącej wodzie, natomiast w zimnej następuje jej wytrącenie. Jej zapach i smak jest neutralny. Posiada szereg właściwości technologicznych przez co znajduje szerokie zastosowanie w przemyśle mleczarskim (jogurty, desery mleczne), owocowo-warzywnym (soki, dżemy), tłuszczowym (margaryny), mięsnym (wędliny) , cukierniczym (ciastka, ciasta, biszkopty) czy piekarniczym- jako zamiennik tłuszczu, wpływa też na trwałość i dobrą jakość pieczywa. Posiada duże właściwości: poprawia zdolność żelowania, bardzo dobrze absorbuje wodę, zmniejsza jej aktywność, tworzy emulsje, jest zagęstnikiem. Dodatkowo jest bardzo cenna w poprawie smarowności, smaku i zapachu, jest stabilizatorem dla produktów w formie piany czy emulsji. Reguluje ona smak słodki w połączeniu ze słodzikami takimi jak np. aspartam czy acesulfam K. Wpływa na zmianę temperatury wrzenia oraz zamarzania produktu.
Inulina – gdzie kupić?
Jak widać inulina posiada szereg właściwości zarówno zdrowotnych jak i technologicznych. Nie jest produktem specjalnego przeznaczenia, może być stosowana w naszej codziennej kuchni. Możemy ją znaleźć w sklepach ze zdrową żywnością, a jej cena to około 14 zł za 500g. Należy jednak być ostrożnym w ilościach dodawanych do produktu, dziennie dawka nie powinna przekraczać 40g.
Autor: Zuzanna Czeczot, Technolog żywności, studentka dietetyki, projekt diaBite
Bibliografia:
- Marcel B. Roberfroid Introducing inulin-type fructans, British Journal of Nutrition (2005), 93, Suppl. 1, S13–S25, 2015
- Kulczyński, A. Gramza-Michałowska Właściwości prozdrowotne fruktanów typu inuliny , Med Rodz, 19(2): 86-90, 2016
- Gramza- Michałowska, D.Góreczka Wykorzystanie inuliny jako dodatku funkcjonalnego w technologii produkcji potraw, BROMAT. CHEM. TOKSYKOL. – XLII, 3, str. 324 – 328, 2009
- Dybkowska, E. Zalewska Właściwości funkcjonalne i technologiczne inuliny i fruktooligosacharydów, Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego 1/2015
