Suplement diety według skróconej definicji to środek spożywczy, którego celem jest uzupełnienie normalnej diety, oraz który jest skoncentrowanym źródłem witamin lub innych substancji wykazujących efekt odżywczy. Rynek suplementów diety jest niezwykle bogaty, a ich reklamy stanowią już element naszej codzienności i są widoczne we wszystkich mediach. Producenci oferują nam suplementy na każdą dolegliwość, obiecując szybkie i spektakularne efekty. Nic więc dziwnego, że społeczeństwo chętnie z nich korzysta, rzadko jednak analizując, czy dany suplement diety jest po pierwsze bezpieczny, a po drugie skuteczny. Pacjenci z insulinoopornością są cenną docelową grupą dla producentów suplementów diety, którzy oferują im wiele produktów mających zmniejszać dolegliwości i poprawiać wyniki badań. Czy istnieją preparaty rzeczywiście pomocne w walce z insulinoopornością? Dowiedz się tego z niniejszego artykułu.
Leczenie insulinooporności
Na początek należy podkreślić, że terapia insulinooporności składa się z kilku ważnych elementów, takich jak odpowiednia dieta, umiarkowana aktywność fizyczna, dbanie o dobry sen i odpoczynek, czasami leczenie farmakologiczne oraz ewentualna suplementacja. Samo przyjmowanie suplementów diety nie jest wystarczającym narzędziem do walki z problemem insulinoporności. Bez zmiany stylu życia i stosowania się innych zaleceń lekarza, suplementacja może nie być skuteczna. Należy także pamiętać, żeby zawsze skonsultować suplementację ze specjalistą, ponieważ stosowanie niektórych preparatów może nie być uzasadnione, a często może być wręcz szkodliwe.
Istnieje kilka składników, które mogą okazać się korzystne dla osób z insulinoopornością. Najczęściej wymienia się witaminę D, berberynę, cynamon, ekstrakt zielonej herbaty, morwę białą, żeń-szeń, polifenole, koenzym Q10, czy cynk.
Witamina D podstawą suplementacji
Witamina D wywiera pozytywny wpływ na wiele funkcji komórek i narządów. Odpowiada między innymi za wydzielanie insuliny, a jej niedobór jest czynnikiem ryzyka rozwoju insulinooporności (poprzez wpływ na zwiększenie stresu oksydacyjnego a także niekorzystny wpływ na pracę komórek beta trzustki). Suplementacja witaminy D powinna być poprzedzona oznaczeniem poziomu witaminy we krwi. Na podstawie wyniku powinna zostać dobrana dawka suplementacji. Należy szczególnie pamiętać o suplementacji w miesiącach zimowych, w których nasza ekspozycja na słońce jest najmniejsza.
Berberyna
Jednym z najczęściej polecanych suplementów diety dla pacjentów z insulinoopornością jest berberyna. Jest to jeden z nielicznych suplementów diety, którego badania kliniczne potwierdzają skuteczność w walce z IO. Berberyna może poprawiać wrażliwość insulinową oraz wpływać na zmniejszenie poziomów glukozy we krwi. Warto jednak pamiętać o tym, że berberyna może powodować skutek uboczny w postaci dyskomfortu trawiennego i biegunek, dlatego należy rozpocząć suplementację od małych dawek i z czasem je zwiększać. Oprócz samego stosowania berberyny należy oczywiście wprowadzić zmiany w stylu życia. Berberynę poleca się szczególnie pacjentom, którzy jeszcze nie są leczeni preparatami z metforminą. Połączenie berberyny z metforminą powinno być rozpatrywane indywidualnie przez lekarza znającego pacjenta. Nie należy tego robić na własną rękę.
Cynamon
Badania wskazują, że ekstrakt cynamonu może pozytywnie wpływać na poprawę metabolizmu komórkowego glukozy poprzez polepszenie transportu glukozy przez błonę komórkową, co zmniejsza insulinooporność i prawdopodobnie odpowiada za obniżenie poziomu insuliny. Na rynku istnieje wiele preparatów cynamonu, który jest pozbawiony kumaryny – substancji, która występuje naturalnie w cynamonie (roślinie cynamonowca wonnego), a która w dużych stężeniach jest rakotwórcza. Wiele z nich zawiera różne dodatki, jak na przykład chrom, który także może być pomocny u osób z cukrzycą i insulinoopornością.
Zielona herbata – źródło polifenoli
Zielona herbata zawiera polifenole w postaci katechin, które mają zdolność do wywierania działania przeciwzapalnego i antyoksydacyjnego. Z badań wynika, że katechiny wpływają na obniżenie poposiłkowego stężenia glukozy, a także obniżają insulinooporność poprzez udział w szlaku insulinowym i zwiększanie wrażliwości na insulinę. Pancjenci z insulinoopornością mogą doświadczać poprawy samopoczucia
i insulinowrażliwości przy regularnym stosowaniu zielonej herbaty.
Morwa biała
Ekstrakt z liści morwy białej, zawierający duże ilości kwercetyny może powodować obniżanie poziomu glukozy we krwi po posiłku. Poza działaniem na metabolizm glukozy wyciąg z morwy reguluje poziom insuliny we krwi, co jest bardzo ważne w kontekście insulinooporności. Badania, które były przeprowadzane na modelach komórkowych oraz zwierzęcych dowiodły istotną poprawę insulinowrażliwości.
Koenzym Q10
Jest to naturalnie występujący związek u organizmów żywych, wspomagający prawidłowe funkcjonowanie tkanek oraz narządów. Badania wskazują na jego pozytywny wpływ na gospodarkę węglowodanową, w tym zmniejszenie glikemii na czczo, poprawę insulinowrażliwości, a także opóźnienie wystąpienia objawów cukrzycy.
Cynk
Cynk jest mikropierwiastkiem występującym naturalnie w produktach zwierzęcych oraz niektórych roślinnych. Wiele badań potwierdziło, że suplementacja cynku jako silnego antyoksydantu, wspomaga tolerancję glukozy oraz zmniejsza oporność na insulinę w cukrzycy typu 2 oraz insulinooporności.
Podsumowanie
Omówione w artykule suplementy diety poddane były badaniom, które wykazały ich korzystny wpływ na poprawę insulinowrażliwości. Jednak należy zachować ostrożność i każdorazowo rozważyć ich bezpieczeństwo oraz skonsultować suplementację z lekarzem. Należy pamiętać o występowaniu ewentualnych skutków ubocznych oraz interakcji ze stosowanymi lekami.
Małgorzata Kacprzak
www.appetitus.pl
https://www.facebook.com/DietetykAppetitus
Źródło:
- Kowalska H., Lenart A., Marzec A. i wsp., Wykorzystanie produktów prozdrowotnych i suplementów diety w insulinooporności, Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego 2/2017, 46-55.
- Czapska-Pietrzak I., Studzińska-Sroka E., Bylka W., Ocena aktywności biologicznej cynamonu w badaniach in vivo, Post Fitoter 2020; 21(1): 28-34
- Sicińska P., Pytel E., Maćczak A. i wsp.: Zastosowanie różnych suplementów diety w zespole metabolicznym, Postepy Hig Med Dosw (online), 2015; 69: 25-33.
